Your Cart

“Pesten is vrijheid van meningsuiting!” Hoe ga je om met boute uitspraken?

Valt pesten onder de vrijheid van meningsuiting?‘Pesten is toch gewoon vrijheid van meningsuiting?’ zei een jongen in een gesprek over de vraag ‘Moet je altijd je mening zeggen?’ Als een kind zoiets zegt, grijp je natuurlijk meteen in! Of… misschien ook wel niet? Het is inderdaad verleidelijk om in te grijpen maar het is de vraag of het effectief is. Terwijl als je alleen reageert met vragen gaan de kinderen elkaar bijsturen. En de mening van leeftijdsgenoten heeft misschien wel een veel grotere invloed dan die van een volwassene.

“Pesten is toch gewoon een vrijheid van meningsuiting?”

Het was een boute uitspraak van een 11-jarige jongen. Ik schrok ervan, maar dat liet ik niet merken. We hadden het over de vraag of je altijd je mening moest zeggen. Sommige kinderen vonden van niet. Als iemand er stom uitziet, is het eigenlijk pesten als je dat allemaal steeds gaat zeggen, vonden meerdere kinderen. Behalve deze jongen dus, die het zag als vrijheid van meningsuiting.

Ik schrok daar dus van maar besloot te reageren met een vraag:

‘Is dat zo?’

‘Ja, en je wordt er hard van,’ zei hij.
Al snel reageerden andere kinderen.

‘Ik vind het slecht want je kunt er zelf niets aan doen dat je er anders uitziet dan de anderen. Je kunt de ander ook erg kwetsen als je dat dan zegt.’
‘Als dat vrijheid van meningsuiting is, kun je al dat vreedzame school gedoe wel weggooien,’ roept een ander opgewonden. ‘Dan kun je dus ook niets doen tegen pesten. Als je vrijheid van meningsuiting zegt, dan kun je dus ook gewoon zeggen van Pietje wat heb jij een lelijk shirt.’
‘Maar dat mag toch ook gewoon?’
‘Maar het hoeft toch niet?’

Juf pesten

‘Dan kun je het complete anti-pestweek en zo weggooien want als je vrijheid van meningsuiting hebt, dan kan ik ook gewoon nu juf wegpesten. En dan maakt het toch niet uit want de juffen mogen dan niet bij je komen, politie mag er dan niet bij komen, dat mag niet, want het is vrijheid van meningsuiting.’

‘Nou, je mag wel je mening geven, maar dan hoef je het nog niet te doen. Je kunt toch ook zelf nadenken of het wel aardig is en wat voor nut het heeft.’
‘Ja, en pesten heeft geen nut. Dus dan hoef je het niet te zeggen.’

Helpen?

‘Maar als je die ander dan wil helpen. Een soort tip geven. Misschien heeft hij niet door dat iedereen zijn kleren stom vindt.’
‘Dan moet je het zachtjes zeggen tegen alleen die ene.’
‘Ja, je mag alles zeggen, maar het hoeft niet. Daar moet je gewoon over nadenken. Of het echt belangrijk is.’

‘Oké,’ zei de jongen van de boute uitspraak toen. Heel zachtjes, maar hij zei het wel.

En zo dachten de kinderen zelf over pesten na en kwamen tot wijze inzichten door slechts één vraag: is dat zo?

Lees ook

2 comments

  1. Kan het tonen van een cartoon van mohammed misschien ook gezien worden als pesten ipv vrijheid van memingsuiting?

  2. Dat is een interessante vraag om over na te denken. Zijn er grenzen aan vrijheid van meningsuiting? Wat zijn die grenzen dan? Toevallig ga ik vandaag met een groep nadenken over de vrijheid van meningsuiting. Ik zal dit meenemen in het gesprek. Dus wellicht kom je het binnenkort in een nieuw blog weer tegen.

Comments are closed.