Your Cart

Wat vertelt een silhouet over je karakter?

Wat vertelt een silhouet?Een silhouet is niet meer dan de allerbuitenste lijn van je lichaam en toch kun je er heel veel uit aflezen. Maar hoeveel eigenlijk? Met een groep 10-jarigen denk ik na over wat een silhouet je allemaal over iemand kan vertellen. Kun je door een silhouet iemand leren kennen? Wanneer ken je iemand eigenlijk? Wanneer ken je jezelf? Een silhouet levert een hoop interessante vragen op om over na te denken.

Nadat de kinderen hebben kennis gemaakt met het silhouet als beeldend element in de kunst denken we na over wat je kunt zien aan een silhouet. De kinderen hebben een werkblad voor zich met twintig silhouetten. Elk kind heeft bij één van de silhouetten een verhaal geschreven en voorgelezen. Nu denken we verder. Wat kun je allemaal zien aan een silhouet?

Het uiterlijk

‘Je ziet het soort haar, of je een jurk of een broek aan hebt en of je een koffer of rugtas draagt,’ gaat Bean van start.

‘Je kan van alles zien,’ vult Josse aan. ‘Als ze iets doen kan ik dat zien, of ze eten of slapen, echt van alles!’

Stijn betrekt het denkwerk op zijn eigen silhouet. ‘Je kan door je silhouet ook een beetje de toekomst raden. Wat je eigenlijk wil in de wereld. Je gaat daarover nadenken juist omdat je niet alles ziet.’

‘Je kan ook zien of het een man of een vrouw is,’ beweert Bean.

Kevin springt meteen op en begint stoer rond te lopen. ‘Ja, want mannen lopen zo!’ Dan gaat hij een beetje tuttig lopen en zegt: ‘En vrouwen lopen zo.’

Je beroep

De stereotypering laat ik voor wat het is en ik vraag: ‘Kun je aan de silhouetten ook zien wat het beroep van iemand is?’

‘Een beetje wel.’ Josse bestudeert nogmaals het werkblad met de verschillende silhouetten. Ze wijst er verschillende aan. ‘Die ene is denk ik zakenman want die heeft zo’n tas. En hij is muzikant want hij heeft een gitaar. Die met de wandelwagen is moeder of oppasser. En deze met die rugzakken zijn scholieren.’

‘Vertelt je beroep ook iets over wie je bent?’ vraag ik verder.

‘Verpleegster, dat zegt dat je graag zorgt.’

‘YouTuber. Dat zegt dat je van filmpjes maken houdt en dat je het leuk vindt om beroemd te zijn.’

‘Als je architect bent, dan zegt dat dat je van tekenen en gebouwen en techniek houdt.’

Je keuzes

Jan plaatst er een kanttekening bij. ‘Soms hebben mensen een beroep gewoon omdat ze geld moeten verdienen maar vinden ze het eigenlijk stom werk. Dus dan zegt het niets over jou.’

‘Dat komt gewoon omdat je niet altijd kan kiezen wat je wil doen,’ denkt Sil.

Waarop Kevin zegt: ‘Dat komt dan omdat je niet naar school bent geweest. En dat zegt dan toch wat over jou.’

‘Nee, dat zegt iets over wat er in je leven is gebeurd,’ nuanceert Sil.

‘Het zegt echt wel wat over wie je bent. Hij is toch zelf gestopt met school en diegene kan er ook voor kiezen om niet te werken en niks te doen en boos op de bank te gaan zitten.’

Wie je bent

Dansende silhouetten

‘Wat is dat dan, wie je bent?’ wil ik weten.

‘Al je bijzonderheden,’ gaat Bean van start.

‘De ervaringen die je hebt gehad,’ vult Josse aan.

Fryja knikt. ‘Ja, als je een bepaald iets hebt meegemaakt, bijvoorbeeld dat je een erge ruzie hebt meegemaakt, dan kan het zijn dat je als persoon verandert, dat je daardoor anders gaat denken, anders gaat doen, anders gaat leven.’

‘Ben je dan niet meer jezelf?’

Dat vindt ze een lastige vraag. ‘Ik zou zonder mijn emoties ook niet mezelf zijn,’ denkt Fryja. ‘Ik raak bijvoorbeeld door heel veel mensen om mij heen geprikkeld. Dat hoort echt bij mij. Als er heel veel mensen om mij heen zijn of er wordt ineens heel veel door elkaar gepraat dan word ik heel erg geprikkeld. Dan ben ik mezelf niet.’

‘Je bent jezelf niet als je dingen zou doen die je niet leuk vindt,’ borduurt Bean hierop voort. ‘Ik vind het bijvoorbeeld leuk om dansjes te oefenen. Ik zou mezelf niet zijn als ik dat niet meer zou doen.’

Wat je wilt

‘Weet je eigenlijk altijd wat je wil?’

‘Ik wil nu wel graag eten.’

‘Hoe weet je dat?’

‘Dat zegt mijn knorrende buik.’

‘Oké, dus soms is het duidelijk omdat je lichaam een signaal geeft. Is het altijd duidelijk wat je wil?’

‘Dat ligt eraan. Soms weet ik niet wat ik wil. Soms wil ik bijvoorbeeld leren omdat ik morgen een toets heb maar ik wil ook een leuke film kijken.’

‘Ik wil wel in achtbanen, alleen dan vind ik het altijd eng als ik er in zit.’

‘Dat hoort zo, daar is het voor gemaakt dat het toch eng is,’ legt Sil uit.

‘Je weet altijd wat je wil, behalve als je meerdere dingen wil.’

‘Maar als je meerdere dingen wil, dan weet je toch wat je wil, die verschillende dingen,’ merkt Sil slim op. ‘Dan ben je iemand die veel dingen wil.’

Jezelf leren kennen

‘Hoe weet je wie je zelf bent?’

‘Dat moet je een beetje ontdekken,’ denkt Rajid. ‘Sommige dingen weet je van jezelf maar sommige niet. Ik heb bijvoorbeeld autisme. Dat is best een beetje moeilijk. Want bij mij gaan dingen anders.’

‘Wat is autisme?’ wil Bean weten.

‘Dan zie je de wereld een beetje anders,’ legt Rajid uit. ‘Zoals met mensen praten. Ik kan wel met mensen praten, maar anders dan gewone mensen.’

Gewone mensen

‘Wat zijn gewone mensen dan?’ roept Jordy, duidelijk verbaasd, uit.

‘Als je jezelf bent,’ denkt Fryja.

‘Maar dan is Rajid ook gewoon, met zijn autisme, want hij is zichzelf,’ vindt Sil.

‘Nou, dat is niet waar, hoor, als je heel erg jezelf bent, dan hoor je er vaak niet meer bij.’

‘Eigenlijk is niemand precies hetzelfde, want niemand heeft precies hetzelfde DNA behalve tweelingen,’ bedenkt Sil.

Daar is Bean het niet helemaal mee eens. ‘Ze kunnen heel erg op elkaar lijken maar als je heeeel erg goed kijkt zie je dat de ene neus net ietsje dikker is dan de andere neus. Dus uiteindelijk is iedereen anders.’

Ik haak nog even in op het normaal zijn: ‘Bestaat er wel een normaal iemand?’

‘Iedereen is normaal en niemand is normaal. We zijn eigenlijk allemaal niet normaal en daarom zijn we allemaal normaal,’ beredeneert Rajid.

Jezelf leren kennen

Coronavirus gemaakt van silhouetten

‘Hoe leer je jezelf kennen?’

Bean heeft daar wel een idee over. ‘Als je stom doet tegen andere mensen, dan gaan ze daar iets van vinden en dan weet je een klein beetje hoe je bent en wat je gedrag is.’

‘Is het moeilijk om jezelf te leren kennen?’

‘Soms wel, soms niet.’

‘Wanneer is het dan moeilijk?’

‘Als je eigenlijk anders zou willen zijn.’

‘Het is leuk als je complimenten krijgt. Sommige mensen noemen mij een charmeur omdat ik veel grapjes maak. Dat is dan leuk om te ontdekken.’

‘Is het belangrijk om jezelf te leren kennen?’

‘Ja, want anders doe je dingen die niet goed zijn voor andere mensen en dan worden ze boos en dan weet je niet hoe je het moet doen of wat je moet doen. Als je jezelf beter kent, weet je beter hoe je met anderen om moet gaan.’

Gemeen zijn

‘Maar wat als je gewoon zo bent? Dat je gewoon gemeen bent?’ wil Rajid weten.

‘Kun je dan gemeen geboren zijn?’ vraag ik.

‘Nee, nee, niet geboren,’ denkt Bean. ‘Het komt doordat je met de verkeerde mensen omgaat. Je weet wanneer je slecht doet, want sommige kinderen doen slecht en dan ga je ze nadoen en dan word je slechter en dan is het voor jou moeilijk om goed te worden dus dan ben je nog steeds slecht omdat je alleen maar hen hebt nagedaan.’

‘Maar dan ben je toch een meeloper? Dus dan ben je niet perse slecht, dan ben je een meeloper. Dat is dan wie je bent.’ Hij kijkt weer naar het werkblad en wijst een figuurtje aan. ‘Dit, dit is een meeloper, dat zie je zo aan zijn houding.’

We zijn weer terug bij de silhouetten, het startpunt van ons denken, maar met een hoop inzichten rijker.

Meer blogs over kunst: